MEGABYTE ACT 2016 czyli zarządzanie licencjami na oprogramowanie na poziomie państwowym

Ostatnio coraz więcej mówi się o zarządzaniu licencjami na oprogramowanie i metodach optymalizacji kosztów w tym zakresie. Wraz z rozwojem technologii i jej nieuchronnym wpływem na sposób prowadzenia działalności gospodarczej, która bez IT obejść się już nie może, wydatki na licencje zaczęły stanowić poważną część budżetu.

Przymus poszukiwania oszczędności i wprowadzania optymalizacji w tym zakresie dotknął nie tylko biznes prywatny, ale także administrację publiczną, czego przykładem są Stany Zjednoczone. 29 lipca 2016 wszedł w życie tzw. MEGABYTE Act („Making Electronic Government Accountable By Yielding Tangible Efficiencies Act”).

Jest on istotną częścią pakietu aktów prawnych, których celem jest narzucanie i wspieranie zastosowania polityki optymalizacji w zakresie zarządzania licencjami na oprogramowanie (pro-software asset management / software license optimization) oraz formułowanie dobrych praktyk w tym obszarze.

MEGABYTE Act dotyczy działalności agencji federalnych. W jego świetle CIO każdej z nich powinien m.in.:

  • przedstawić szeroko pojętą politykę zarządzania licencjami na oprogramowanie (zarówno w zakresie licencji enterprise, jak i pozostałych rodzajów licencji), w tym wyznaczyć osoby odpowiedzialne za działania w tym zakresie;
  • przeprowadzić dokładną inwentaryzację w zakresie licencji, z których agencja korzysta, przez zastosowanie oprogramowania do maszynowego przeprowadzania audytów licencyjnych (tzw. automated discovery and inventory tools);
  • na bieżąco śledzić cykl życia licencjonowanego oprogramowania oraz wyznaczyć plan działania i cele w zakresie zarządzania licencjami, które uwzględniałyby fazy cyklu życia danego produktu i umożliwiałyby optymalizację w zakresie korzystania z niego w przyszłości.

Do obowiązków CIO agencji federalnej należeć będzie także regularne raportowanie działań w zakresie zarządzania licencjami, w tym przede wszystkim osiąganych oszczędności wynikających ze stosowania określonej polityki zarządzania licencjami.

Pozostałe dokumenty regulujące różne aspekty zarządzania licencjami na oprogramowanie i optymalizacji IT to:

The Federal IT Acquisition and Reform Act (FITARA)

  • obejmuje m.in. opis procesów identyfikacji przez agencje federalne zbędnych zasobów IT i możliwości osiągnięcia optymalizacji w zakresie kosztów;

Office of Management & Budget (OMB) Guidelines on FITARA

  • bardziej szczegółowe wskazania dot. realizacji postanowień FITARA, np. w zakresie wskazywania tzw. software managera, obowiązku prowadzenia inwentaryzacji licencji oraz korzystania z dostępnego na rynku oprogramowania służącego do dokonywania audytu licencji;

National Defense Authorisation Act

  • regulacje dot. zarządzania licencjami w agencjach związanych z obroną narodową;

The Intelligence Authorisation Act

  • regulacje dot. zarządzania licencjami w agencjach wywiadowczych.

Zgodnie z informacjami podanymi przez US Government Accountability Office, amerykańskie agencje federalne wydają na oprogramowanie ok. 6 mld dolarów rocznie. Zgodnie z badaniami Gartnera, dzięki efektywnemu zarządzaniu licencjami podmioty osiągają oszczędności na poziomie ok. 30% rocznie, co w przypadku kosztów ponoszonych przez administrację publiczną nawet w krajach o mniejszym budżecie oznaczać może setki milionów zaoszczędzonych dzięki wprowadzeniu mechanizmów sprawnego zarządzania, bieżącego monitoringu i konsekwentnej optymalizacji obszarów generujących zbędne wydatki w zakresie IT.

Biorąc pod uwagę, że szacunkowe globalne wydatki na oprogramowanie typu enterprise zgodnie z analizami Gartnera wynoszą ok. 326 mld dolarów rocznie, zakres oszczędności możliwych do osiągnięcia dzięki wprowadzeniu działań optymalizacyjnych przesądza o konieczności wdrożenia tego typu narzędzi i polityk zarówno na poziomie prywatnym, jak i państwowym.


Zobacz podobne artykuły